Bir paytlar Suriyaning go‘zal kurort shahri bo‘lgan Madaya fuqarolar urushi davrida insoniyat fojiasi ramziga aylangan. 2015 yildan 2017 yilgacha shahar Bashar al-Assad armiyasi tomonidan uyushtirilgan eng shafqasiz blokadalardan biri bo‘lgan.
21 oy davomida Madayning 40 mingga yaqin aholisi shaharni tark etish yoki oziq-ovqat olish imkoniyatidan mahrum bo‘lishdi.
“Hamma tepaliklarda snayperlar bor edi. Ular ko‘chaga chiqqan barchaga o‘q uzishdi”, dedi Musab Abed Middle East Eye nashriga. "2015 yilda ular otamni ko‘chada o‘ldirishdi." Minalar va snayperlar shaharni tark etishga har qanday urinishdi, deya qo‘shimcha qiladi u.
Bugun, Asad rejimi qulaganda, shahar aholisi boshdan kechirgan dahshatlari haqida baham ko‘rishga tayyor. Odamlar ochlikdan o‘lishdi, itlar va boshqa uy hayvonlarini, daraxt barglarini yeydilar va hatto suyaklarni oziq-ovqat uchun ishlatdilar. Ular bir piyola guruch uchun butun bir mashinani berishlari mumkin edi.
Faqat ismi-sharifi bilan tanishishni afzal ko‘rgan shifokor Sleymanning ta’kidlashicha, shahar hayajonlangandek tuyulardi.
"Hamma skeletga o‘xshardi", deydi u MEE nashriga bergan intervyusida. “Eng og‘riqli narsalardan biri bu chaqaloqlar uchun sut etishmasligi. Men bolalariga kalsiy preparatlarini bergan odamni ko‘rdim va ular haddan tashqari dozadan vafot etdi.
Ikki farzandning onasi Amne Namus erini mergan o‘qidan yo‘qotdi. U bolalarni ziravorlar, shakar va keyinchalik yumshoq suyaklar bilan suv bilan oziqlantirdi. "Ba’zida hatto tasalli so‘zlari ham yordam bermadi", deydi u.
2017-yilda Eron va Qatar o‘rtasidagi kelishuv natijasida qamal olib tashlanganida, ko‘plab Maday aholisi yangi muammolarga duch keldi. Gumanitar yordam yetkazilgandan so‘ng, oziq-ovqatning g‘ayrioddiy ko‘pligi zaiflashgan tanalarda oziq-ovqat zarbalarini keltirib chiqardi, bu ba’zilar uchun halokatli bo‘ldi.
Bugun Asad ag‘darilganidan keyin Madaya yana erkin nafas ola boshlaydi. Yetti yillik ajralishdan so‘ng kutilmaganda ota-onasining ostonasida paydo bo‘lgan 36 yoshli isyonchi Rais Ahmad al-Maleh kabi odamlar uylariga qaytishmoqda.
“Bu tush kabi edi. Ular mening kelishimni xayollariga ham keltirishmagan”, deydi u.