Катта вайронагарчиликларга қарамай, қайтганлар табассум қилмоқда

Al-Jazeera журналисти Ҳинд Кҳудари: Фаластинликлар қанчалик бахтли эканини тасаввур ҳам қила олмайсиз, айниқса энди улар эркин ҳаракат қила олишлари туфайли.

Ҳозир мен Рафаҳдаман, Хон Юнусни Рафаҳ билан боғлайдиган асосий йўллардан бирида

Вайронагарчилик жуда катта. Май ойидан бери, Исроил армияси Рафаҳга бостириб киргандан буён, биринчи марта фаластинликлар ўз уйларига қайтиш имкониятига эга бўлдилар. Улар келиб, уйларининг вайронага айланганини кўриб, ҳайратда қолишди.

Ўнг томонимда бир киши бомбаланган уйи устида ўтирибди; бошқа бир оила эса қариндошларини қайтариш учун уйларини тозалашга ва қолган нарсаларини йиғишга ҳаракат қилмоқда. Уларнинг айтишича, улар жойни тозалаб, барча тошларни олиб ташлашади, бомба ёки снаряд парчалари бор-йўқлигини текширишади ва кейин оилаларини олиб келишади.

Ҳозирги вазият шундай: ҳамма ўз уйи ва маҳалласига қайтмоқда.

Мен жуда ёш болаларни учратдим, улардан бири менга: "Уйимнинг бомбардимон қилинганини биламан, лекин мен уни шунчаки кўрмоқчиман," деди.

Бироқ, мен Рафаҳдан қайтиб келган фаластинликларни ҳам учратдим. Улар ўз оилаларига вайронагарчилик жуда катта эканлигини, ҳатто ўз маҳаллаларини тополмай қидириб юрганликларини айтишди.

Шундай қилиб, фаластинликлар энди уйларининг қолдиқлари ва қолганларини қайта қуриш, бўяш ва таъмирлаш билан жуда банд бўлишади.

Аммо одамлар ҳам жуда хурсанд; ҳамма жилмайиб юрибди ва фаластинликларнинг кўпчилиги: "Биз бу урушдан тирик чиқиб келдик," дейишмоқда.