Abdulla Qodiriyning 1925 yilda yozilgan mashhur "O‘tkan kunlar" romanida ta’riflangan "Otabek va Kumush"ning siymolari sun’iy intellekt yordamida yaratildi.
Sun’iy intellekt siymolarini romanda keltirilgan tariflar asosida shakllantirgan.
Otabek – “og‘ir tabiatlik, ulug‘ gavdalik, ko‘rkam va oq yuzlik, kelishgan, qora ko‘zliq, mutanosib qora qoshli va endigina murti sabz urgan bir yigit” – romanning bosh qahramoni, savdogar, Yusufbek hojining o‘g‘li, bir muddat Toshkentdagi Beklarbegi madrasasida tahsil olgan, yigirma to‘rt yoshda.
Kumush – “quyuq jinggila kiprak”lari ostidan “timqora ko‘zlari” boqib turguvchi, “qop-qora kamon, o‘tib ketkan nafis, qiyiq qoshlari chimirilgan-da, nimadir bir narsadan cho‘chigan kabi” ko‘ringuvchi, “to‘lg‘an oydek g‘uborsiz oq yuz”lik o‘n yetti-o‘n sakkiz yoshlardagi, marg‘ilonlik Mirzakarim qutidor qizi.
Abdulla Qodiriy (Julqunboy)- yozuvchi, shoir, tarjimon, dramaturg, XX asr o‘zbek adabiyotining ulkan namoyondalaridan biri, o‘zbek romanchiligi asoschisi bo‘lgan.
