2015 yilda Parijda bo‘lib o‘tgan COP21 sammitida iqlim o‘zgarishiga qarshi kurash bo‘yicha muhim kelishuv imzolangan edi. Keyin dunyoning barcha davlatlari chiqindilarni kamaytirishga rozi bo‘lishdi va rivojlangan mamlakatlar rivojlanayotgan mamlakatlarning toza kelajakka o‘tishlari uchun to‘lashga qaror qilishdi, chunki ular sanoat inqilobi davrida boyib ketishgan, buning natijasida global isish tezlashgan.
Va aniq qancha to‘lash o‘n yil ichida, 2025 yilgacha hal qilinishi kerak edi. Shu bois, kompensasiya masalasi Ozarbayjonda o‘tgan COP29 sammitida asosiy masalaga aylandi.
BMTning yigirma to‘qqizinchi sammiti deyarli muvaffaqiyatsiz yakunlandi: ajratilgan ikki hafta kelishuvga erishish uchun yetarli bo‘lmadi va 200 ga yaqin davlatdan kelgan delegatlar yana ikki kunu ikki tunni muzokaralar xonalarida o‘tkazdi.
Rivojlangan davlatlar 2035 yilga borib kambag‘al mamlakatlarga tovon puli miqdorini uch baravar ko‘paytirib, yiliga 300 milliard dollarga yetkazishni va’da qilishgan, biroq bu mablag‘dan kam odam mamnun.
«Hech bir davlat xohlagan narsasiga erisha olmadi va biz Bokuni juda ko‘p ishlar bilan tark etmoqdamiz», dedi BMTning Iqlim o‘zgarishi bo‘yicha doiraviy konvensiyasi ijrochi kotibi Saymon Still sammitni yakunladi. «Hozir g‘alaba haqida xabar berish vaqti emas; biz yeng shimarib, COP30 uchun sa’y-harakatlarimizni ikki baravar oshirishimiz kerak.»