Keksa otaxon har kuni mahalladagi bir bolakayning yalang oyoq, rezina to‘p bilan futbol o‘ynayotganiga ko‘zi tushardi. Bir kuni do‘konga borib poyabzal oldi va bolaga tutqazdi:
— Buni kiyib ol, bolajonim, senga deb oldim.
Bolajon quvonchdan qiyqirib yuborda va shu zahoti poyabzalni kiyib oldi. So‘ng soch-soqoli oppoq boboga hayrat bilan tikilib:
— Siz Allohmisiz? - deya so‘radi.
Keksa kishining qo‘l-oyog‘i qaltirab, labini tishladi va:
— Astag‘firulloh, bolam, unday demagin.
Qo‘l-oyoqchalari kir, qalbi dunyodagi eng toza narsadan ham pokiza bolakay yana hayrat to‘la nigohlarini boboga qadadi:
— Unda siz Allohning do‘sti ekansiz-da! Chunki men kecha tunda Allohga poyabzalim yo‘qligini aytgandim, menga poyabzal yuborgin deya yig‘lagandim...
Otaxon ko‘z yoshlarini ko‘rsatmaslik uchun bolani bag‘riga bosdi...
Manba: azon.uz