"Uni qoniga shunday g‘arq qilishadiki, aslo o‘rnidan turolmaydi"

Islomning shonli davrlari edi. Olam ko‘ngli oydin avliyolar va pirlar bilan to‘la edi. Shunday kunlarning birida bir yigit vafot etdi. Odamlar uning tobutini olib ketishayotgan edi. Es-hushidan ayrilgan majnunsifat bir odam uzoqdan tobutni ko‘rib, so‘radi:

Tobutdagi odam kim edi?

U juda baquvvat, pahlavon bir yigit edi, deb javob berishdi.

Telbaning ko‘zlarida g‘alati nur porlab, shunday dedi:

Hoy sog‘lar, bu yigit kuragi yerga tegmagan polvonlardan deysiz. Ammo bu jigari kuygan bechora bugun kim bilan ko‘rishishini bilolmaydi. Unga shunday kuchli zarba berishadi, shunday yerga ag‘darib, qoniga g‘arq qilishadiki, aslo o‘rnidan turolmaydi.

Telbaning so‘zlari xaloyiqni hayrat va qo‘rquvga soldi.

Manba: islom.uz