23 октябрда Венера ўзининг энг катта ғарбий чўзилишида бўлади. Айни пайтда у Қуёшдан максимал бурчак масофасида бўлади ва тонг отгунча аниқ кўринади.
Бироқ Қуёш тизимининг иккинчи сайёраси нафақат бу учун қизиқ. Сизни ҳайратда қолдириши мумкин бўлган оддий саволларга жавоблар.
Венера Қуёш атрофида бир марта айланишни 225 Ер кунида якунлайди. Ва ўз ўқи атрофида — 243 учун. Яъни, ундаги бир кун бир йилдан 6% кўпроқ.
Венеранинг кунлик айланиши Қуёш тизимининг бошқа йирик сайёралари (Урандан ташқари) қилганига тескари йўналишда содир бўлганлиги сабабли, ундаги кун ва туннинг тўлиқ даврининг давомийлиги ер кунларидан анча қисқароқ — 117 дан кам.
Венера осмонимиздаги Қуёш ва Ойдан кейинги энг ёрқин объектдир. Унга минимал масофа атиги 38 миллион км. Унинг юзасидаги нарсалар Ердан аниқ кўриниб туриши керакдек туюлади, аммо бу ундай эмас.
Бизнинг қўшни сайёрамиз жуда зич атмосферага эга бўлиб, у Ерникидан ўн баравар оғирроқдир. Унинг юзаси доимо биздан ҳеч нарса кўринмайдиган зич булут қатлами билан яширинган. Венера юзасининг тўғридан-тўғри фотосуратлари фақат булут қоплами остидан тушган қурилмалар томонидан олинган. Орбитал зондлар томонидан олинган радар тасвирлари ҳам мавжуд.
Венера ўлчамлари бўйича Ерга жуда ўхшайди, шунинг учун унинг сунъий йўлдоши Ернинг Ойига ўхшаш бўлса, бу жуда табиий кўринади. Энди Венеранинг сунъий йўлдошлари йўқлиги исботланган.
Аммо унинг квази-сунъий йўлдоши — 2002 ВE68 астероиди бор. У Қуёш атрофида Венера билан 1:1 резонансда айланади ва унинг юзасидан қаралганда, у аслида унинг йўлдоши бўлиб кўриниши мумкин.
Қуёш тизимининг кўплаб жисмларига келсак, уларнинг юзасида объектларни ўзбошимчалик билан эмас, балки маълум бир тамойилга кўра номлаш анъанаси мавжуд. Бу Венера учун ҳам амал қилади. Орбиталар унинг юзасининг батафсил хариталарини тузишга муваффақ бўлгач, астрономлар уларга турли халқларнинг афсоналаридан ҳақиқий аёллар ёки аёл қаҳрамонларнинг исмлари берилишига қарор қилишди.
Бироқбаъзи объектлар ушбу қоида пайдо бўлишидан олдин номланганлиги сабабли бир нечта истиснолар мавжуд. Шундай қилиб, Венерада иккита катта баландлик мавжуд — юнон алифбосининг биринчи иккита ҳарфининг номини олган Альфа ва Бета минтақалари. Сайёрадаги энг баланд тизма эса одам — таниқли инглиз физиги Жеймс Максвелл номи билан аталган ягона иншоотга айланди.
Венеранинг зич атмосфераси сезиларли иссиқхона эффектига олиб келади. Унинг сиртидаги газ аралашмаси 467 ° С га қадар иситилади ва атмосфера босими Ердагидан 92 баравар юқори. Бундан ташқари, юқори баландликларда сульфат кислота буғлари мавжуд.
Бундай шароитлар ҳар қандай ердаги ускунанинг ишлаши учун жуда ноқулай. Автоматик зондлар, ҳатто ҳимояланган бўлса ҳам, бир неча дақиқада ишламай қолади. Рекорд Венера-13 аппаратига тегишли бўлиб, у Венера юзасида 127 дақиқа туришга муваффақ бўлган.
