Nafs isloh qilinsa, Shayton g‘ulu qilolmaydi. Insonning asl dushmani o‘z ichidadir, u ko‘p narsalar istaydi. Bolalikdan boshlab hali qand-qurs, hali shakar, hali xo‘rozqand yoki o‘yinchoqqa ega bo‘lish istagi uyg‘onadi. Bajaramiz, bajaramiz... Nafs esa istaklarining bajarilishiga odatlanadi... Bu istaklar bitta emas, ikkita emas, ko‘p...
Ana shu nafs istaklarining talabini to‘xtata bilish lozim. To‘xtatish uchun ham nafsni tarbiya qilish kerak! Inson o‘ziga o‘zi: «Ha, chiroyli, ko‘nglim juda istaydi, ammo olmayman, chunki – harom». «Ha, uyqu ko‘p shirin, kechqurun juda kech yotdim, turishga qiynalaman, ammo turishim va namozni o‘z vaqtida o‘qishim shart», – deya olishi kerak.
Inson o‘z nafsini yenga bilishi kerak. Tasavvuf, bu – inson o‘z nafsini yengib, Allohning amrini bajarish holiga kelmog‘i, gunohlardan qochish holiga kelmog‘idir...» Shayton masalasidan ham ko‘ra muhimroq bu!.. Zotan Shayton insonga to‘g‘ridan-to‘g‘ri bo‘yinturuq urib, zanjirlab, bog‘lab, sudrab yetaklamaydi.
«Yur, seni asir oldim», – deb bandi qilib, gunoh yerlarga sudrab ketmaydi. Shayton: «Uni qil, buni qil...» deb taklif qiladi. Buni «Shayton vasvasasi» deymiz. Shayton yomon, xunuk ishlarni chiroyli ko‘rsatadi. Nafs uni bajaradi... Nafs yomon illatlarni xushlagan paytida agar inson uni jilovlamasa, nafs yomon ishlar qiladi. Shunday qilib, Shayton panada qoladi. Insonning eng katta dushmani nafsi bo‘ladi.
Eng ulug‘ jihod – insonning nafsi, xohish-istaklariga qarshi jihodidir. Nafsning orzulari ko‘p va kuchlidir... Bu orzular besh pog‘onadan iborat bo‘ladi:
Bu mavqe – maqomlar uchun juda ko‘p talashish-tortishishlar, maxfiy mujodala, ya’ni kurashlar, janglar bo‘ladi, zimdan adovatlar, pand berishlar, fitnalar, ixtiloflar bo‘ladi... Podshoning o‘g‘li otasiga isyon qilib, otasini taxtdan ag‘daradi, unga eng poygakdan joy berib qo‘yadi....
– Mana, sen ham deputatsan!
– Ha, ammo deputatman. Birovning izmidaman...
Juda hazilkash bir professor birodarimiz bor bu yerda. Unga to‘rt-besh partiyadan «bizga a’zo bo‘ling», degan taklif tushibdi. U aytibdiki: «Men bunday deputatlarning «bosma tulumba" bu majlisiga kirmayman. Ya’ni «Xo‘p bo‘ladi, – deginu maishatingni qilaver» tarzidagi bir faoliyat bo‘lgani uchun istamayman!», – debdi.
Deputat! Ammo deputatlik yetmaydi. Direktor, mudir, vazir, ammo u ham yetmaydi... Prezident bo‘lgisi keladi. Ish-orzular mana shu taxlit davom etadi...
"Islom va axloq" kitobidan olindi