Ҳаммаси ўлик чивиннинг ошқозонидан бошланди. Инглиз ҳарбий шифокори Роналд Росс лабораторияда ишлаётган эди. У безгак билан касалланган одамни тишлаган ҳашаротни ёриб кўрди. Чивиннинг ичида шифокор безгак паразитини топди. Бу бурилиш нуқтаси эди: инсоният биринчи марта ўз даврининг энг ҳалокатли инфекцияларидан бири қандай тарқалишини тушунди.
XIX асрнинг охиригача безгакнинг келиб чиқиши ноаниқ бўлиб қолди. Баъзилар "ёмон ҳаво" ни айбладилар, бошқалари - ботқоқ буғлари. Росс эса ташувчининг танасида паразитни - чивинни қидира бошлади. Кўп ойлар давомида у ҳеч нарса топа олмади. Ва фақат 1897 йил 20 августда у аёлнинг ичак тўқималарида одамларга юқтиришга қодир паразит борлигини аниқлади.
Эртаси куни у тажрибани такрорлади ва амин бўлди. Кўп ўтмай, у безгак қўзғатувчисини чивин олиб юрганини тасдиқлади. Ушбу кашфиёт учун Росс 1902 йилда Нобель мукофотини олди.
Қишлоқ хўжалиги вазири қўлга олинди
77 марта қоидабузарлик қилган Шухрат Мусаевнинг «Lacetti»си топилди
«Америкача ишдаги ишқ»: ҳоким аёл 100 йилга қамалиши мумкин
