Яқинда бир ажойиб видеоролик ижтимоий тармоқларда кенг тарқалди. Видеода бир қатор машҳур блоггерлар интервью бергани, Комил Алламжанов ва Саида Мирзиёева эса уни таҳлил қилиб ўтиргани тасвирланган эди. Бир қарашда ёқимли видеоролик: Ўзбекистон “маликаси” видеодаги машҳур блоггерлар фикрига ўз муносабатини билдириб ўтирибди.
Видеонинг кулминацион нуқтасида Муҳрим Аъзамҳўжаевнинг «Мен энг катта амалдорларни номини айтиб ҳеч қачон танқид қилмаганман. Чунки — қўрқаман», деган фикрига Комил Алламжонов шунчаки кулги билан, Саида Мирзиёева эса «Қўрқмаслик керак», деб фикр билдирган. PR зўр бўлган. Бир қарашда яхши гап: «ҚЎРҚМАСЛИК КЕРАК!»
Дадам ёшлигимда сузишни ўргата туриб, бассейн қирғоғидаги трубани қўйиб юборишимни, қўрқмаслик кераклигини айтганларида, трубадан қўлимни олиб сузганман. Отам ҳар қандай ҳолатда ҳам мени қутқариб қолишларини ва ташлаб қўймасликларини аниқ билганман. Мен отамга ишонганим учун қўрқувни енгиб ўтганман.
«Қўрқаман», деган блогерни сўзини эшитиб кулган Алламжонов, табиийки, блогер назарда тутган қўрқувни ҳис қилмайди. У учун блогернинг сўзлари кулгили туюлади. Ортида уни қутқариб қоладиган қўл борлигини аниқ билади. У учун ўша сўзлар чиндан ҳам кулгили.
«Қўрқмаслик керак», деган мамлакатни биринчи хоними эса бу гапларни табиий айтди. Чунки хоним бу вазиятда қўллаб-қувватлашга муҳтож одам эмас, менинг отам каби «қўрқма», дейдиган шахснинг ўзи. Қўрқмаслик кераклигини таъкидлаган хоним эса, барчага «оталик» қила олмаслигини ўзи ҳам яхши билади.
Видеони кўриб, Муҳримни гапларини тўлиқ ҳис қилдим. Мен у гапларга кула олмадим. Муҳрим тўғри айтди. Ҳар сафар бир нарса ёзишдан олдин, мен ҳам шу қўрқувга дуч келаман. «Қўрқмаслик керак, қўрқмаслик керак», деб ўттиз уч марта тасбеҳ қилиб қайтарсам ҳам қўрқув мени тарк этмайди. Ниманидир қоралаётганимда, бу гал трубани қўйиб юборсам мени қутқара оладиган отам йўқлигини аниқ билган ҳолда ёзаман. Мени таниган ва билган танишларим ҳам менга «қўрқмаслик керак», дейишмайди. Аксинча: «Тинч тур. Эҳтиёт бўл. Бу кетишингда бир балога йўлиқасан», — деган гапларни айтишади. Яқинларим ҳам менга қарата «қўрқмаслик керак», дейишса, қандай балоларга йўлиқишимни яхши билишади.
Мен, сиз, Эшмат, Тошмат эркинлик ва ҳуқуқларимиз улар эгалик қиладиган барча нарсалар чегарасида поёнига етишлигини аниқ биламиз. Биз қиммат креслода ястаниб ўтириб ёки минбардан туриб, «қўрқмаслик керак», «халққа хизмат қилиш керак», деган гапларга эмас, ўз кўзимиз билан кўраётган воқеликларга ишонамиз:
Ўз ҳуқуқларини ҳимоя қилгани учун турли-хил туҳматлар билан қамоққа олиниб, ўн беш сутка жазо ўтаган блогерларни;
«Қўрқмаслик керак», деган шиорга амал қилиб, мухолифат вакилидан интервью олган, кейинчалик «давлат сири» важи ортидан «жосус» деган тамға олган журналистни;
Муфтиятдан савол сўрагани учун қамоққа олиниб, уч йилга қамалган блогерни;
Қайсидир амалдорга ёқмай қолгани учун ўн беш кун дом-дараксиз йўқолиб қоладиган, на ўлигидан, на тиригидан ҳеч ким хабар топа олмайдиган қўрқинчли мамлакатда яшаётганимизни яхши биламиз.
Абдуллоҳнинг отаси ОАВни бундан хабардор қилгани учун фарзанди тез топилди. Аммо прокурорни машинасини (хизмат машина эмас) йўлда қисиб юборгани учун бир ой йўқолиб қолган дўстимни; «СНБ» амалдори дўконидан савдо қилгани кирганида харид қилган маҳсулотларини пулини сўрагани учун ўн беш сутка қамалиб чиққан савдогарларни таниймиз. Биз қандай мамлакатда яшаётганимиз ҳақида аниқ тасаввурга эгамиз. Бизга «қўрқмаслик керак», дейиш керак эмас. Биз инсон мафия ёки «кўча» тарафидан эмас, давлат тарафидан ўғирланадиган, йўқолиб қоладиган, йўқолган бўйи жазо ўташ муассасаларидан топиладиган бир жамиятда яшаётганимизни яхши биламиз.
Қўрқмай ёзиб юбордим. Бир нима бўлса, сизлардан ёрдам кутмайман. Чунки, Абдуллоҳ йўқолганида юқори элита вакиллари эмас, балки яна ўша блогерлар «#АбдуллоҳҚаерда?» деб куппа-кундуз куни чироқ ёқиб, ҳар бир идора эшигини тақиллатиб чиқишди.
P.S.: Мабодо менга бир гап бўлса, «#СаййидИслом қаерда?», дейиш ёдларингдан чиқмасин.
