— Do‘xtir, meni shu kungacha ko‘plab vrachlar tekshirishgan. Hammalari o‘n yildan keyin o‘lishimni ta’kidlashgandi. Ammo hanuz tirikman.
— Bo‘tam, agar bemor o‘lishni istamasa, tibbiyot ojizlik qiladi.
***
— Otaxon, qarigan chog‘ingizda qanday qilib turmaga tushib qoldingiz?
— Ajoyib qo‘shnim bor. Juda shinavanda. Shu qo‘shnimning o‘g‘li turmada edi. U safardan qaytguncha o‘g‘li bilan birga o‘tirib turishimni iltimos qiluvdi, yo‘q deyolmadim.
***
Do‘kondagi suhbatdan.
— Bu konfetlarni olmang! Eskirib qolgan.
— Nima qipti? Baribir vrachga atab olayapman-ku!
