Марказий Осиёдан келган меҳнат мигрантлари, айниқса, Қозоғистон, Қирғизистон ва Ўзбекистондан келганлар, яхши иш имкониятларини излар экан, катта қийинчиликларга дуч келмоқда. Иқтисодий ўзгаришлар ва сиёсий беқарорлик миграция йўналишларига таъсир ўтказмоқда, кўплаб ишчилар аввал Россияни танлар эдилар, аммо энди Қозоғистон, Туркия, Германия ва Жанубий Корея каби йўналишларга кўпроқ йўналишмоқда.
Аёллар ва ёшлар мигрант ишчилар сафида кўпайиб бораётгани уларни ўзгача хавф-хатарларга дучор қилмоқда, жумладан, ортиқча иш вақти учун ҳақ тўланмаслиги, касаллик учун таътил берилмаслиги ва гендерга асосланган зўравонликка дуч келиш. Бу вазиятни янада оғирлаштирадиган жиҳат шундаки, Марказий Осиё мигрант ишчиларининг 76 фоизи расмий меҳнат шартномасига эга эмас, бу эса уларни эксплуатация ва зўравонликка мойил қилиб қўяди.
Глобал ишчилар ҳуқуқлари ташкилоти бўлган Solidarity Center хавфсиз миграция стратегияларини ишлаб чиқиш зарурияти борлигини айтмоқда.
Асосий тавсиялар қаторига миграциядан олдинги тайёргарликни кучайтириш ва мигрантларга ҳуқуқий ёрдам кўрсатишни тавсия этмоқда.