— Дугонажон, нега эринг кечқурунлари тез-тез уйдан кетиб қолаверади?
— Шўрлик уйда ёлғиз ўтиришни ёқтирмайди-да!
* * *
Эр хотинидан сўради:
— Бундай узундан узун хатни ким ёзибди сенга?
— Шаҳардаги дугонам.
— Нима деб ёзибди ўзи?
— «Қолган гапларни учрашганимизда гапириб бераман» дебди.
* * *
— Дадаси, мабодо мен дарёга чўкиб кетсам, нима қилардингиз?
— Шаҳар марказига чопиб бориб «Тез ёрдам» чақириб келардим.
— Вой, шаҳар маркази узоқ-ку! Улгурмайсиз-ку!
— Жоним, мен сен учун ундан ҳам узоқроққа чопиб боришга тайёрман!
* * *
Хотини уйга кеч келгани учун уришавергач, эр унга қараб бақирди:
— Жим бўл! Менга бақирма! Ухла!
— Ухлайман, лекин жим бўлмайман!