Ҳайвонот боғи ходими томошабинларга тушунтираяпти:
— Ана, шер ириллади. Сал нарида товусларнинг товошини эшитишингиз мумкин бўлади.
Шу тобда даҳшатли қичқириқ эшитилди. Ходим хотиржам оҳангда деди:
— Қўрқманглар! Бу боғимиздаги ягона фил. У яна хартумини босиб олди шекилли.
* * *
— Дада, нега мактабда ҳамма мени жундор деб мазах қилаверади?
— Онаси, ҳой онаси! Бу ёққа кел, итимиз гапиришни ўрганиб олибди!
* * *
— Яхши қиз, мен сизга севиш санъатини ўргатишим мумкин!
— Хўш, менинг маълумотим учун қанча сарф қилмоқчисиз?
* * *
— Дўхтир, уйимга кириб келишим билан қулоқларим шанғиллаб, тиззаларим титраб, ўзимни жуда ожиз бир одамдай ҳис этадиган бўлиб қолдим.
— Ҳм-м... Тушунарли... Хўш, қайнонангиз қачон жўнаб кетади ўзи?
