Hurmatli, qo‘shnilar!
— Axlatlarimni o‘g‘irlamanglar, iltimos! Axir men ham ko‘chaga chiqishni xohlayman!
***
— Eh, qanday davrlar edi-ya: Ishdan uyga, uydan ishga…
— Endi-chi, uy-uy-uy-uy!
***
— Menga hozir bankdan qo‘ng‘iroq qilishdi. Karantin munosabati bilan kredit olishimizni tavsiya qilishmoqda, foiz stavkasi o‘sha-o‘sha. Tushunmadim, og‘ir ahvolda qolgan menmi yoki ularmi?
— Ular shunchaki sening tirikligingga ishonch hosil qilishmoqchi bo‘lishgan.
— Mening nabiralarim uyda onlayn rejimda ta’lim olishmoqda. Shu sababli maktab ma’muriyati menga remont, yangi parda va mebel uchun pul o‘tkazib yuborishini so‘rab qolaman.
***
— Azizam, men seni dunyoni aylantiraman, deb va’da bergan edim. Xo‘sh, xonim, qayerga bormoqchisiz?
— Voy, nimalar deyabsiz? Axir karantin-ku?!
— Ha, mayli o‘zing bilasan. Men so‘zimda turdim, keyin gina qilib yurma.